Mijn boek ligt nu een week in de winkel en de reacties erop beginnen zachtjes binnen te komen. Tot nu toe is het erg positief: niet alleen van familie, vrienden en bekenden, ook van nabestaanden van mensen die in mijn boek voorkomen en medewerkers en vrijwilligers van Cadenza, het hospice dat ik een jaar volgde. Vooral hun reacties acht ik waardevol, omdat zij precies weten hoe het daadwerkelijk is gegaan en daarom kunnen beoordelen of mijn boek naar waarheid is geschreven.
Er verschijnen ook recensies over mijn boek in de media, die gelukkig ook positief zijn. Volgens Elsevier is De meeste mensen gaan hier dood een ‘ontroerend boek’ en een ‘prachtige getuigenis van de liefde van familieleden’. Trouw schreef van een ‘Integere beschrijving van een wereld die je verre van je wilt houden’. De recensies en andere publicaties waarin mijn boek verscheen zijn hier te lezen.
Mooi artikel in het DvhN getiteld Leven zonder straks….ook interessant interview….soms even lichtelijk arrogant zoals bv. in de zin “er gaan zelden boeken over de dood, althans, die zo dicht bij de dood gekomen zijn als mijn boek”….Elisabeth Kübler-Ross heeft verschillende boeken geschreven, die ook erg dichtbij komen en bv. ook Marie de Hennezel (De intieme dood) gaat ook over een dergelijke palliatieve plek in Parijs (van 1995!)….doet niets af dat ik het waardeer dat je zo’n boek schrijft: hoe meer hoe beter, want de dood blijft een ondergeschoven kindje…..succes verder!!