Wauw! Ik ben ontroerd door de prachtige recensie die Marijke Hilhorst over mijn boek in het tijdschrift Relevant schreef. Het is altijd fijn te horen als een lezer mijn boek indrukwekkend, leerzaam, indringend of ontroerend vindt, maar als dat in een tijdschrift zwart-op-wit staat, geeft dat toch iets extra’s. En al helemaal als dat tijdschrift gratis wordt uitgedeeld aan leden van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE), de club waar ik meestentijds niets zo’n fan van ben.
Dat komt vooral omdat ik vind dat de NVVE debet is aan het eenzijdige euthanasiedebat. De vereniging verdient alle credits doordat ze ervoor heeft gezorgd dat euthanasie is gelegaliseerd, maar ze slaat erin door door voortdurend te doen alsof euthanasie de enige oplossing is voor uitzichtloos lijden. Terwijl er – zeker bij ongeneeslijk zieken – ook andere methoden zijn die het lijden verlichten.
Recensente Marijke Hilhorst (van haar ben ik wél fan!) heeft dat gelukkig uit mijn boek gehaald. Hopelijk gaan de NVVE-leden het massaal lezen!